Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Ποιός είμαι;

Περάσαν δέκα χρόνια χωρίς να κάνω κάτι ουσιαστικό, από τότε που είχαν περάσει τέσσερα χρόνια χωρίς να κάνω κάτι ουσιαστικό. Για την ακρίβεια όσα χρόνια μπορούσα να κάνω κάτι ουσιαστικό, έκανα το αντίθετο.
Αν θα μπορούσε κάποιος να το πει αυτό….
Θα ήταν δε μεγάλη έκπληξη και αναπάντεχη η στιγμή, που τελικά θα έκανα κάτι ουσιαστικό…
Μένω με την μητέρα μου σε ένα σπίτι που μας το νοικιάζει η BalkanBank, αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο, οι τίτλοι ιδιοκτησίας έχουν το όνομα της μητέρας μου. Το σπίτι που νοικιάζουμε, και που για ευκολία του λόγου θα το ονομάζω εφεξής σπίτι μου, είναι εκατόν πενήντα τετραγωνικά και έχει ένα μεγάλο υπόγειο, γύρω στα πενήντα τετραγωνικά, γεμάτο σαβούρες. Δεν έχει ουσιαστικά παράθυρα και όσα ελάχιστα έχει, βλέπουν τον απέναντι που δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Είναι σκοτεινό και βρίσκεται σε ένα στενό και μίζερο δρόμο.
Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μια καλή απόδειξη ότι το μέγεθος τελικά δεν μετράει!
Το ενοίκιο του είναι μεγάλο! Πολύ μεγάλο!!! Αρκετό για να νοικιάζαμε ένα μεγάλο σπίτι στην Εκάλη, που να έχει και φως και παράθυρα και ενδιαφέροντα γείτονα, λίγο μακριά φαντάζομαι, αλλά στην φαντασία μου, θα είχε ενδιαφέρον.
Έχω σταματήσει να πληρώνω το ενοίκιο…
Έχω και ένα άλλο σπίτι, που αυτό μου το νοικιάζει η AmateurBank και που ικανοποιεί το αίσθημα των αναμνήσεων. Είναι το πατρικό του πατέρα μου. Θα το ονομάζω για την εξυπηρέτηση του λόγου και αυτό δικό μου.
Θεωρητικά έχω δύο σπίτια. Πρακτικά έχω δύο μεγάλα αγγούρια στον κώλο μου!
Είμαι μοναχογιός και μοναχοπαίδι. Το δεύτερο περιέχει το πρώτο, αλλά το αναφέρω έτσι, για να παρατείνω την αγωνία. Φυσικά πολλά πράγματα μπορεί να μην είναι όπως φαίνονται ή ακούγονται. Και ο κολλητός μου ο Πάρης είναι μοναχοπαίδι, αλλά έχει μια αδερφή.
Μένω σε μια περιοχή δυτικά του λεκανοπεδίου Αττικής, κάτι που μου επιτρέπει να λέω πως μένω στο L.A. όταν γνωρίζω νέα άτομα στα chat rooms.
Παλιότερα έλεγα πως είμαι και θηριοδαμαστής, κάτι που ακούγεται καλύτερα στα αγγλικά «lion tender», αλλά πλέον κανείς δεν ρωτάει τι επαγγέλλομαι.
Α ναι… χρωστάω. Δηλαδή καλά ναι, όλοι χρωστάμε. Όλοι εκτός από εκείνο τον φίλο της Δανάης που μου σύστησε πρόσφατα, αλλά που αυτός είναι άλλο. Εγώ χρωστάω πολλά. Σε όποιον μιλάει Ελληνικά. Γενικά πολλά. Εννιακόσια χιλιάρικα, ίσως και παραπάνω αλλά λέω τόσα για να μην φανώ υπερβολικός. Μετά το ένα εκατομμύριο χάνει την αξία του, ανεβαίνει λέβελ. Πρέπει μετά να χρωστάς πολλά εκατομμύρια για να κάνεις εντύπωση και εγώ πρέπει να σας κάνω. Για να αγοράσετε την ιστορία μου.
Είναι τριλογία και κοστίζει μόνο 15 ευρώ το κάθε βιβλίο. Δεν είναι και πολλά! Εμένα μου κόστισε 900 χιλιάρικα!!! Μην είσαστε και αχάριστοι!
Σαν κάθε άνθρωπος που σέβεται την ιστορία του, την έκανα τριλογία…
Αυτό είναι το αυτοβιογραφικό μου μυθιστόρημα. Άλλωστε πολλά από όσα έχω ζήσει, δεν τα έζησα ποτέ…

http://LifeIsWhatHappensToYou.com/